×Close

بستن

پارگی منیسک

یکی دیگر از آسیب‌های زانو در ورزشکاران یا بدنیال تصادفات پارگی منیسک زانو می‌باشد. منیسک های داخلی و خارجی درواقع بافت‌های حلقوی می‌باشند که در طرف داخل و خارج زانو هستند. نقش مهمی ایفا می‌کنند و آن حالت بالشتک مانندی است که حین راه رفتن یا ورزش کردن نیروی وارده به مفصل را تعدیل می‌کند یعنی نیرو را به‌طور متناسب پخش می‌کند. با این توضیح کاملاً قابل‌درک است که در ضربه‌های شدید به زانو آسیب‌پذیر باشد و دچار آسیب و پارگی گردد این امر بخصوص در حرکات چرخشی زانو بیشتر نمود پیدا می‌کند بطوریکه در چرخش ناگهانی زانو که همزمان با خم وراست شدن زانو باشد بیشترین احتمال پارگی وجود خواهد داشت.

از علل آسیب منیسک غیر از آسیب‌های ورزشی می‌توان به حوادث ترافیکی اشاره کرد و حتی در فعالیت‌های روزمره که همراه نشست‌وبرخاست مکرر می‌باشد و پیچیدن زانو حین نشستن یا برخاستن ممکن است منجر به پارگی منیسک گردد. به‌هرحال باید دانست افرادی که عضلات اندام تحتانی و بخصوص عضله چهارسر ضعیف و لاغر دارند بیشتر مستعد پارگی منیسک هستند بنابراین ورزش اصولی و صحیح خود عاملی جهت جلوگیری از آسیب‌های زانو ازجمله پارگی منیسک می‌باشد. پس لطفاً برای حفظ بافت‌های بدن ورزشکار باشیم!

شایع‌ترین علامت آسیب منیسک درد است از مشخصات این درد تیز بودن آن است و بخصوص با حرکت زانو تشدید می‌شود و بیشترین شدت آن هنگام دویدن و پریدن وجهش می‌باشد البته اگر آسیب حاد باشد ممکن است همراه تورم باشد ولی پس از مدتی احتمالاً درد و تورم کاهش می‌یابد اما با کوچک‌ترین تروما مجدداً دردناک و احتمالاً متورم خواهد شد. محل درد نیز سمت داخل یا خارج زانو بسته به منیسک داخلی یا خارجی می‌باشد اگرچه گاهی درد منتشر اطراف زانو است.

درمان پارگی منیسک

درواقع درمان اصلی پارگی منیسک جراحی می‌باشد لیکن در موارد ویژه‌ای درمان غیر جراحی نیز توصیه می‌شود. درمان جراحی شامل دو روش است که پارگی یا ترمیم می‌گردد یا قسمت‌های آسیب‌دیده منیسک خارج می‌شود. ترمیم منیسک در بیماران جوان فعال با ترومای حاد و اندازه پارگی کوچک که در یک‌سوم محیط منیسک باشد قابل انجام است که تعداد کمی از پارگی‌ها در این گروه قرار دارند بنابراین در اکثر موارد باید بخشی از منیسک که آسیب‌دیده خارج گردد و لبه‌های آن صاف شود. بخش بسیار کمی از پارگی‌ها نیز درمان غیر جراحی دارد که باید طول پارگی بسیار کوچک کمتر از یک سانتیمتر و در محیط منیسک واقع‌شده باشد. شایان‌ذکر است که کلیه درمان‌های جراحی منیسک در حال حاضر به روش بسته و با ارتروسکوپی با ایجاد دو سوراخ کوچک دو طرف زانو و واردکردن لنز و وسایل جراحی از طریق این دو سوراخ انجام می‌شود.

پارگی رباط‌های جانبی

یکی دیگر از آسیب‌های زانو پارگی لیگامانهای جانبی یا طرفی می‌باشد که درحین ورزش یا تصادفات ممکن است رخ دهد. البته گاهی فقط کشیدگی رباط‌های جانبی است و گاهی پارگی ایجاد می‌شود ولی پارگی‌ها نیز دو گروه هستند: کامل و ناکامل. خوشبختانه اکثر آسیب‌ها ناکامل است و قابل‌توجه نیست. ضربه‌هایی که باعث این مشکل می‌شود معمولاً از یک‌طرف زانو وارد می‌شود گاهی نیز در حرکات پیچشی شدید رخ می‌دهد که در این حالت ممکن است همراه سایر آسیب‌های زانو مثل پارگی منیسک یا رباط صلیبی باشد. علامت اصلی آن درد دریک طرف زانو است.

علامت اولیه آن درد شدید است که سمت داخلی یاخارجی زانو می‌باشد ولی علامت دیگران خالی کردن زانو دربعضی جهات است درمعاینه نیزبافشار دادن روی همین ناحیه دردناک است یا به اصطلاح پزشکی تندرنس دارد همچنین با وارد کردن به یک سمت سالم زانو باعث بازشدن خط مفصلی درطرف آسیب دیده می‌شود که البته بسته به میزان پارگی لیگامان مقدار بار شدن خط مفصلی نیز کم یا زیاد است که اتفاقاً تعیین روش درمانان تا حدود زیادی به همین مقدار بازشدن خط مفصلی ارتباط دارد.

درمان پارگی رباط‌های جانبی

به‌طورکلی درمان پارگی کولترل ها اکثراً غیرجراحی می‌باشد. درواقع خوشبختانه بیشتر این ضایعات چون به‌تنهایی و بدون همراهی با سایر آسیب‌های زانو است که در این موارد درمان به‌صورت غیرجراحی با گچ گیری وبریس زانو می‌باشد. اما آنچه مهم است تعیین همراهی یا عدم همراهی با سایر مشکلات است چون در صورت وجود آسیبی دیگر مثل رباط صلیبی درمان جراحی ممکن است لازم گردد. در ضمن رباط جانبی خارجی با احتمال بیشتری نیاز به جراحی خواهد داشت. به‌هرحال تشخیص دقیق ضایعات بسیار اهمیت دارد تا تصمیم صحیح جهت تعیین نوع درمان گرفته شود.

پارگی رباط صلیبی خلفی

آسیب رباط صلیبی خلفی طیفی وسیع دارد که از کشیدگی ساده تا پارگی ناکامل و تا پارگی کامل می‌باشد که براساس همین نوع آسیب علائم و درمان‌های مختلف دارد. شایع‌ترین علامتان درد است که می‌تواند همراه تورم و خونریزی داخل مفصلی یا همراه ناپایداری زانو (لقی زانو) باشد. همچنین علل مختلفی ممکن است داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها ترومای ورزشی است ولی در حوادث رانندگی نیز دیده می‌شود که در مورد اخیر ممکن است همراه شکستگی کشکک یا شکستگی دررفتگی مفصل لگن باشد.

تشخیص

یکی از روش‌های بسیار مهم برای تشخیص دقیق آسیب‌های زانو تصویربرداری‌ام آر آی می‌باشد که به‌طور دقیق اکثر مشکلات داخل زانو و ساختمان‌های داخل و اطراف زانو رانشان می‌دهد اما نکته مهم استفاده بجا از این تکنیک تصویربرداری است به این معنی که قبل از هرگونه بررسی پاراکلینیک، باید بیمار با دقت معاینه شود زیرا چه‌بسا در معاینه به تشخیصی می‌رسیم که اصلاً با ام آر ای به‌خوبی مشخص نیست مثل کندرومالاسی، یا روش تصویربرداری دیگر بهتر از ام آر ای نشان دهد مانند گرافی ساده که آرتروز زانو را بهتر نمایان می‌کند. از طرفی مطلب مهم دیگر این است که اساساً این روش نیز مثل سایر روش‌های تشخیصی ممکن است نتایج بیش‌ازحدی رانشان دهد که ارتباطی با مشکل فعلی بیمار ندارد و بنابراین در صورت درمان آن نیز نتیجه‌ای برای بیمار نداشته باشد.
به‌هرحال باید در استفاده از ام آر آی دچار افراط‌وتفریط نشویم تا هم به نتیجه بهتری برسیم و از طرفی دچار اشتباهات فاحش نشویم در ضمن هزینه تحمیلی به بیمار نیز توجیه منطقی داشته باشد.